De groeiende trend van polyamorie en waarom het serieus is

Door Amanda Roberts schrijft naar levensstijl

We moeten meer uitspreken over polyamorie om ervoor te zorgen dat mensen geen misvattingen hebben. Polyamoreuze relaties kunnen tegelijkertijd liefdevol, intiem en opzettelijk zijn. Het is een open relatie of een niet-monogame relatie die bepaalde richtlijnen hanteert. Polyamorie gaat niet alleen over seks. Het gaat over het hebben van meerdere relaties met meerdere mensen en er eerlijk over zijn met alle betrokkenen. Het kan moeilijk zijn om uit te leggen aan iemand die het nog nooit heeft meegemaakt, maar het is zeker de moeite waard.

In het bijzonder verwijst polyamorie naar individuen die meerdere romantische associaties tegelijk hebben. Het is echter geen open relatie met meerdere losse partners voor seks. In sommige polyamoreuze relaties zijn partners zich bewust van anderen. Partners kunnen zelfs vriendschappen of relaties met elkaar hebben.

Polyamorie-symbool komt vaker voor bij Gen Z en millennials van onze tijd. Hoewel de conventionele monogame cultuur het concept verkeerd begrijpt en stigmatiseert. Sommige mensen geloven ook dat polyamorie een van de beste manieren is om seksuele vrijheid, openheid, toewijding en eerlijkheid te integreren. Anderen geloven dat polyamorie een existentieel gevaar is voor de westerse beschaving. Mensen zien polyamorie als een bedreiging voor de menselijke samenleving, liefde, relatie, huwelijk, familie, rede, cultuur, genenpool en de natie als geheel. Maar is het waar?

De revolutie van polyamorie

Voorstanders hebben polyamorie in verschillende typen verdeeld:

Solo polyamorie:Het omvat personen die geen primaire relatie hebben, maar met meer dan één persoon tegelijk daten. Het zijn meestal onafhankelijke en vrije vogels in hun eigen leven. polyfideliteit:Het verwijst naar een andere groep van meer dan drie mensen die een toegewijde band met de ander hebben en ze daten niet buiten deze groep. Hiërarchische polyamorie:Mensen die tot deze groep behoren hebben een primair partnerschap naast een secundair en een tertiair partnerschap, waaraan minder aandacht en tijd is besteed. Hier krijgt de primaire partner meer macht en aandacht. Niet-hiërarchische polyamorie:Dit verwijst naar mensen die geen hiërarchie van partners hebben. Het is een geval van relatieanarchie of egalitaire polyamorie. Elke partner krijgt evenveel tijd als aandacht. Ze kunnen zelfs gelijke input of suggesties hebben over belangrijke beslissingen in het leven.

Steeds meer mensen kijken tegenwoordig naar een open, polyamoreuze of swingende relatie. Met het toenemende aantal van dergelijke relaties, is het belangrijk om de kostenanalyse serieus te nemen en te begrijpen hoe polyamorie niet alleen individuen ten goede komt, maar ook gezinnen, naties en culturen.

Sekspositieve activisten beweren dat de keuze van seksuele relaties afhangt van individuen. Toch hebben seksuele grenzen vaak positieve en negatieve effecten op de betrokken kinderen, gemeenschappen, samenlevingen, beschavingen, economieën en zelfs op toekomstige generaties.

De paringsmarkt is belangrijk. Zelfs seksuele ethiek is belangrijk. Reproductieve keuzes hebben waarde. Gezinnen staan ​​voorop. Dat is de reden waarom de instincten zijn geëvolueerd om in andermans seksuele leven te prikken, wat menselijke seksualiteit tot het meest controversiële en besproken domein van religie en menselijke politiek maakt.

Polyamorie Mythen

Mythe #1: Polyamorie is niets anders dan vreemdgaan

Polyamoreuze relaties mogen de meest eerlijke en open relaties worden genoemd. Succesvolle polyamorie is gebaseerd op eerlijkheid, communicatie en integriteit. Het gaat niet alleen om het verbergen van feiten en activiteiten of geheimzinnig zijn met de romantische partner.

In veel opzichten is polyamorie beter dan een relatie waarin je vals speelt en liegt. Het belangrijkste is dat mensen die bij deze relaties betrokken zijn, openstaan ​​voor bedrog. Volgens de voorwaarden van de relatie kan het echter al dan niet worden beschouwd als bedrog in een relatie. Voorbeelden zijn onder meer het daten met een partner en het verbergen voor een andere partner, waardoor de eerder gestelde grenzen worden geschonden.

Mythe # 2: Polyamoristen vermijden en vrezen toewijding

Betrokkenheid in een polyamoreuze relatie komt vaak anders over dan in een monogame relatie. Paren kunnen niet samen conventionele mijlpalen in relaties opbouwen, zoals verloving, samenwonen of een huwelijk. Desalniettemin hebben ze nog steeds een toegewijde relatie, altijd klaar voor elkaar. Sommige mensen zijn ook van mening dat dit type relatie meer communicatie en toewijding vereist vanwege de toewijding aan een eerlijke en open relatie.

Mythe # 3: Polyamorie mist echte intimiteit

Het hebben van meerdere relaties kan iemand afleiden van intimiteit. Polyamoreuze mensen hebben echter het gevoel dat een intieme relatie met meer dan één persoon meer intimiteit kan creëren vanwege de kwetsbaarheden en de vereiste communicatie.

Mythe #4: Polyamoreuze mensen zijn niet jaloers

Veel polyamoreuze individuen zijn jaloers. Toch gaan ze er op een andere manier mee om dan monogame mensen. Ze zien jaloezie als een vorm van onzekerheid of angst waaraan ze moeten werken en die ze moeten proberen te overwinnen in plaats van een slepend probleem te hebben.

Mythe #5: Polyamoreuze mensen willen meer seks

Net als elke andere persoon die graag meer seks heeft, kunnen polyamoreuze mensen ook de voorkeur geven aan veel seks. Ze richten zich echter vooral op het opbouwen van een liefdevolle en intieme relatie. Bij romantische relaties is altijd sprake van seks, zelfs van polyamoreuze relaties.

Polyamorie begrijpen

Polyamoreus zijn zou een individuele keuze moeten zijn. Misschien wilt u er openlijk over naar uw familie en vrienden komen, maar niet in het bijzijn van uw kennissen of collega's. Analyseer waarom je iedereen wilt informeren voordat je het daadwerkelijk doet.